توسعه ی کشاورزی در زمان حضرت مهدی(عج)

در هنگام حکومت حضرت بقیة الله (عج) از تمام زمینهای بایر برای کشت و زراعت استفاده می شود به گونه ای که هیچ جای زمین خالی از سبزی و خرمی نیست.

رسول الله (ص) می فرمایند:«امت من در زمان حضرت مهدی (عج)متعنم به نعمت هایی می شوند که مثل آن نصیب هیچ گروهی نشده است»

آسمان برکتش را بر سر مردم می ریزد و زمین هر چه در دل دارد می رویاند و سبز و خرم می شود.

*******

امیر المؤمنین علی (ع) در ضمن حدیث طولانی میفرماید:

هر گاه قائم ما قیام کند آسمان باران خود را بر زمین فرو می ریزد و زمین گیاه خود را می رویاند ، تا آنجا که وقتی شخصی از عراق تا شام سفر می کند قدمش را بر هر کجا می گذارد سبز و پر از گیاه است.

در زمان امام عصر(عج) امنیت عمومی حاکم است

نعمت امنیت از نعمتهای بزرگ و ارزشمندی است که هیچ کس از آن غافل نیست، هر انسان از هر مذهبوآیینی دوست دارد که مال و جان و ناموس و آبرویش از خطر و آسیب محفوظ باشد.اگر چه این آرزو هنوز برای جوامع بشر تحقق نیافته ولی در عصر حضرت مهدی روحی الفداء محقق خواهد شد.

امام باقر (ع) می فرمود: «پیرزنی ضعیف از مشرق عالم به مغرب سفر می کند و مورد آزار و اذیت هیچ کس قرار نمی گیرد. و از آن مهم تر که حتی آزار حیوانات به خودشان و انسان نمی رسد.»

امیر المؤمنین علی (ع) می فرمود:«گوسفند و گرگ در یک مکان می چرند و بچه ها با مار و عقرب بازی می کند و آزاری از ناحیه ی آن ها نمی بینند و (خلاصه آنکه) شر از بین می رود و خیر می ماند.»

مرجع :سیره عملی اهلبیت (ع) ،حضرت امام مهدی (عج) ، تألیف: سید محمد کاظم ارفع

شیعه در عصر امام مهدی(عج)

بدون شک قوت و نصرت از آن شیعه خواهد شد زیرا که غیر شیعه مثل ایشان چنین اعتقاداتی نسبت بهولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف ندارد.شیعه بودن که از عصر رسول خدا(ص) دست از ولای اهلبیت گرام او بر نداشته و دراین راه بزرگترین فداکاریها و ایثار ها را نموده و به همین جهت روز های حکومت امام زمان(عج) روز های عزت و آقایی اوست.

*******

امام صادق (ع) می فرمود:«شیعیان ما در دولت حضرت قائم (ع) سرفرازان و حکمرانان روی زمین هستند و هر یک نفر ایشان از جهت قوت و قدرت با چهل نفر برابرند.»

در حدیثی دیگر همان گرامی فرموده که:«خداوند تبارک و تعالی ترس و وحشت را از قلوب شیعیان ما بر می دارد و در قلوب دشمنان ما قرار می دهد.»

*******

امام علی (ع) درباره یتوجه شیعه به قرآن می فرمود:« مثل آن است که دارم می بینم که شیعیان ما در مسجد کوفه خیمه ها زده اند و مشغول تعلیم و آموزش قرآن هستند.»

*******

نکته دیگر ارتباط مستقیم و بدون واسطه ی امام زمان(عج) با شیعیان و دوستانش می باشد و بیان امام جعفر صادق(ع) گویای این حقیقت است:

«زمانی که قائم ما قیام کند خداوند چشم و گوش شیعیان ما را جنان بینا و شنوا می کند تا جایی که بین آنها و حضرت قائم (عج) هیچ پیام آوری وجود ندارد. امام زمان (عج) هر کجای عالم باشد و صحبت کند آنها می شنوند و او را می بینند.»

مرجع :سیره عملی اهلبیت (ع) ،حضرت امام مهدی (عج) ، تألیف: سید محمد کاظم ارفع

پاسخ میرزا اسماعیل دولابی به یک پرسش درباره ی غیبت امام زمان(عج)

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح می‌کنند:

سوال شد امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟ گفتم غایب؟ کدام غایب؟ بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است. ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند.

بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده است. انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلائق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند.  امام زمان (عج) گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشته‌ایم. امام غایب نیست، تو نمی بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا غایب است. تو نمی بینی.

“برگرفته از کتاب « امام زمان (عج) در کلام اولیای ربانی/مهدی لک علی آبادی/ ص۳۰″

بینش ‏آخرالزمانىِ ‏اهلِ ‏کتاب‏ ؛ ARMAGEDON

به نام خدا

نویسنده کتاب، گریس هال سل، در کودکى در ناحیه‏اى در تگزاس آمریکا با افکار بنیادگرایانه مسیحى پرورش یافته است. «بنیادگرایى مسیحى» در گذشته بر سلوک اخلاقى صحیح تکیه داشت، ولى در دهه ‏هاى گذشته صرفاً سیاسى شده است. به «بنیادگرایان»، لقب «تجدیدِحیات‏ یافته» نیز داده مى‏شود. این مسئله شامل یک نوع تجربه بیدارى معنوى و یا صرفاً گرایش به افکار سیاسى خاص مى‏ باشد. آنها معتقدند تاریخ بشر در طى نبردى در آخرالزمان به نام «آرماگدون» به پایان مى‏رسد و نقطه اوج آن ظهور دوباره مسیح است؛ پس از آن داورى نهایى براى همه مردگان و زندگان انجام مى ‏شود.
نویسنده براى تحقیق در زمینه بینش آخرالزمانى در مسیحیت، کتاب «زمین، سیاره بزرگِ مرحوم» از «هال لیندسى» را که در سراسر دهه ۷۰ میلادى، پرفروش‏ترین کتاب بوده است مطالعه مى‏ کند.
این مکتب مى‏ گوید خداوند مقرر کرده است که بشر هفت مرحله یا هفت مشیت الهى را از سر بگذراند که یکى از آنها «نبرد هسته‏اى آرماگدون» است. این نظام «مشیتِ الهى‏ گرایى» نامیده مى‏شود. با آغاز این جنگ وحشتناک، رستگارشدگان به آسمان‏ها عروج خواهند کرد و از مصیبت جنگ در امان خواهند بود.
برنامه‏هاى عامه‏ پسند تلویزیونى کشیشان پروتستان در آمریکا که حدود ۶۰ میلیون بیننده دارند، پیوسته مى‏ کوشند مردم را متقاعد سازند که به‏ جاى «صلح» باید در پىِ «جنگ» باشند. آنها با نقل آیات انجیل سعى مى‏ کنند ثابت کنند که ما در دوره آخرالزمان هستیم. اینان چون اعتقاد دارند اسراییل باید «مقر فرود آمدن» دومین ظهور مسیح باشد، سعى دارند پرستش سرزمین اسراییل را به یک آیین مذهبى بدل سازند. آثار سیاسىِ قرار گرفتن معتقدین به «مشیت الهى‏ گرایى» در سِمَت‏هاى حساس ایالات متحده مى‏ تواند بسیار نگران‏ کننده باشد. به‏ عنوان مثال، «جیمس وات» به‏ عنوان وزیر کشور اسبق ایالات متحده، در کمیته مجلس نمایندگان اظهار داشت: «به علت ظهور دوباره و قریب‏الوقوع مسیح، نمى‏ توانم خیلى در بندِ نابودى منابع طبیعىِ خودمان باشم».
پیام مشیت الهى‏ گرایان، منحصر به مرزهاى ایالات متحد نیست. این گروه در اوت ۱۹۸۵ نمایشى را به صحنه آوردند که نخستین کنگره «مسیحیان صهیونیست» نام گرفت.
در اوایل دهه ۹۰، آمریکائیان به بیش از ۱۴۰۰ رادیوى مذهبى گوش مى‏ دادند. اکثریت هنگفتى از ۸۰۰۰۰ کشیش بنیادگراى پروتستان که روزانه از ۴۰۰ ایستگاه رادیویى سخن‏پراکنى مى‏ کنند، هواخواهان مشیت الهى‏ گرایى هستند. برخى از مشهورترین این افراد عبارتند از: پت رابرتسون، جیمى سواگارت، جیم باکر و جرى فال ول.
مدرسه‏ هاى انجیلى بسیارى، چه فرقه‏اى چه فرافرقه‏اى در سراسر آمریکا اصول خداشناسى آرماگدون را بر پایه پرستش اسرائیل تعلیم می دهند. تعداد این مدارس در حدود ۲۰۰ موسسه و داراى حدود ۱۰۰۰۰۰ دانشجو می باشند. این دانشجویان پس از فراغت از تحصیل، کشیش پروتستان می شوند، به میان مردم می ‏روند و این دیدگاه را تبلیغ می ‏کنند.

چهل روزگی امام مهدی (عج)

حکیمه خاتون می گوید: من پس از چهل روز از ولادت حضرت مهدی (عج)، طبق دعوت امام حسن عسکری (ع) به خانه اش رفتم، وقتی وارد اتاق حضرت شدم، ناگهان دیدم همان کودک چون آفتاب درخشنده در مقابل پدر راه می رود و به اندازه یک فرزند دو ساله می ماند. از مشاهده این وضع تعجب کردم و از امام پرسیدم: ای سرور من! این کودک به اندازه ی دو سال رشد کرده است!

حضرت تبسمی کرد و فرمود: فرزندان پیامبران و جانشینان پیامبران که به مقام پیشوایی و امامت برگزیده می شوند،رشدشان همانند سایرین نیست، بلکه وقتی یک ماه از عمرشان بگذرد ، چنان است که بر دیگران، یک سال گذشته باشد و فرزند ما اهل بیت پیامبر (ص) در شکم مادر سخن می گوید،قرآن می خواند،پروردگارش را عبادت می کند و هنگامی که به دوران شیر خوارگی می رسد، فرشتگان در هر بامداد و شامگاه بر او فرود می آیند و فرمانش را اطاعت می کنند . حکیمه می گوید: از آن پس ، هر چهل روز یک بار، فرزند ارجمند امام حسن عسکری (ع) را می دیدم تا این که چند روز قبل از شهادت حضرت، وقتی او را دیدم نشناختم. از امام عسکری (ع) سؤال کردم، فرمود: او پسر نرجس است و من به زودی از دنیا می روم ؛ تو مطیع او باش ...(بحار الانوار، ج 51،ص14)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای

کف دست

وقتی حضرت مهدی(ع)قیام کند، برای هر مرز و بومی از زمین فرمانروایی تعیین می کند و به او می فرماید:« برنامه کار تو در دست تو است، چنان چه در هنگام انجام وظیفه ،مشکلی پیش آمد که حکم آن را ندانستی ،به کف دست خود نگاه کن و بر طبق آن چه در آن می یابی، رفتار نما».(غیبة نعمانی،ص319 ؛ بحار الانوار،ج52،ص365و ج53،ص91)

البته ممکن است فهمیدن حکم مشکلات به وسیله «کف دست»، کنایه از سرعت ارتباط با حکومت مرکزی و کسب تکلیف برای رفع مشکل باشد، یا اشاره به مهارت خیرکننده ی مسؤولان برکار داشته باشد که با یک نگاه می توانند اظهار نظر کنند و شاید به وسیله ی معجزه، مشکل حل شود که عقل بشر از فهم آن ناتوان است.(چشم اندازی به حکومت مهدی عج ، نجم الدین طبسی،ص194)

در برخی منابع ، ظاهر شدن کف دست در آسمان، یا ظاهر شدن صورت و سینه و کف دستی در نزد چشمه ی خورشید، از علائم ظهور حضرت نام برده شده است (منتهی الامال،باب14،فصل7) .در معجزات حضرت مهدی(ع) نقل کرده اند که حضرت به پرنده ای که در هوا در حال پرواز است می نگرد و پرنده به اشارهی حضرت برکف دست آن گرامی فرود می آید و به قدرت آفریدگارش به امامت مهدی(ع) گواهی می دهد.(الزام الناصب،ج2،ص205 ؛ عقدالدرر،ص97)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای

رجعت پیامبران

طبق روایاتی که در تفسیر آیه 81 سوره ی آل عمران از معصومین (ع) رسیده است، همه پیامبران در رجعت بر می گردند. اینک به چند روایت اشاره می کنیم: «به خدا سوگند از زمان حضرت آدم تا رسول اکرم(ص)، پیامبری مبعوث نشد ، جز این که خداوند آن ها را باز می گرداند، تا در برابر علی بن ابیطالب شمشیر بزنند» (بحار الانوار،ج53،ص41؛تفسیر عیاشی،ج1،ص181؛تفسیر برهان،ج1،ص295). «خداوند همه ی پیامبران و مؤمنان را برای یاری امیر المؤمنین گرد می آورد. در آن روز علی بن ابیطالب(ع)،پرچم رسول اکرم(ص) رادر دست می گیرد و امیر همه ی مخلوقات می شود. همه ی مخلوقات در زیر پرچم او قرار می گیرند و او بر همه فرمانروایی می کند».(تفسیر برهان،ج1،ص295؛نور الثقلین،ج1،ص359).

و اما در مورد رجعت برخی از پیامبران به خصوص روایاتی هست:رجعت حضرت اسماعیل(ع)، رجعت حضرت رسول اکرم(ص)،(بحار الانوار،ج53،ص46؛ تفسیر برهان،ج3،ص239)، رجعت حضرت خضر و رجعت حضرت عیسی(ع).

از نظر این که حضرت عیسی(ع) به نصّ قرآن به آسمان ها رفته است، بازگشت او از آسمان ها به روی زمین یک نوع «رجعت» است، ولی رجعت اصطلاحی نیست. ولی مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب «ایقاظ»، از نزول حضرت عیسی(ع) به رجعت تعبیر نموده است.(ایقاظ ،ص324؛ بحار الانوار،ج3،ص329)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای

فایده ی وجود حضرت مهدی(عج)

وجود حضرت مهدی(ع) منافع بسیاری دارد که بر چند گونه است:

قسم اول: منافع آن حضرت، چه غائب و چه ظاهر و آن بر دو نوع است: 1- تمام خلائق در آن شریک هستند مانند زندگی و بقای در جهان. 2-افاضات علمی و عنایات ربانّی که به مؤمنین اختصاص دارد مانند: واضح نمودن وقت نماز های یومیّه و ...

قسم دوم: منافع زمان غیبت آن حضرت ، آن هم بر دو نوع است: 1-مخصوص به مؤمنین است و آن بسیار است، مانند:ثواب های بسیاری که بر انتظار زمان ظهور آن جناب مترتب است. 2-مخصوص کافرین و منافقین است و آن مهلت دادن و تأخیر عذاب آن هاست.

قسم سوم: منافع زمان ظهور آن حضرت است و آن دو نوع است: 1-شامل تمام موجودات می شود . مثل انتشار نور، ظهور عدلش و امنیت راه های بلاد و ظهور برکات زمین و ... . 2- مخصوص مؤمنین است که بر دو گونه است: الف: برای زندگان آن ها  و آن بهره وری شرف حضور آن حضرت و استفاده از نور آن جناب و فراگرفتن از علوم آن بزرگوار و برطرف شدن بیماری ها  و گرفتاری ها و بلاها از بدن های ایشان است. ب: برای مردگان آن ها: از جمله خوشحالی ظهور آن حضرت در قبر های شان، و از جمله منافع برای اموات مؤمنین ، زنده شدن آن ها است.(مکیال المکارم، ج1،ص271)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای

عرق و عَلَق

به معنای عرق و خون است. راوی می گوید به امام صادق(ع) عرض کردم :مردم می گویند: مهدی (ع) که قیام کند، کار ها خود به خود درست می شود و به اندازه یک حجامت خون نمی ریزد. حضرت فرمود:«هرگز چنین نیست، کار درست نخواهد شد، تا این که ما و شما از عرق و خون غرق شویم».(بحار الانوار،ج52،ص358)

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای