درباره من

غریب طوس 

با عرض سلام و خیر مقدم خدمت بازدید كنندگان عزیز ، پایگاه  غریب طوس  با هدف گسترش فرهنگ غنی رضوی شروع به فعالیت نموده و  همیشه اطلاع رسانی قوی از  سیره رضوی  داشته و در این راه با کاربران خود  در تعامل بوده و نظرات عزیزان در پیشرفت این وبلاگ نقش گسترده ای داشته  و دارد ، امیدوارم که این  پایگاه بتواند نقشی هرچند کوچک در کسترش فرهنگ رضوی در بین دوستداران اهل بیت ایفا نماید.

***
هرکجای ایران پهناور که زندگی کنی، وقتی دلت با ذکر «یا رضا» بلرزد، به سوی ارض اقدس می‌ایستی و دست بر سینه خم می‌شوی و کلامت را به ذکر زیبای «السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)» مزین می‌سازی، ...
تا قد خمیده ات از تو تندیسی بسازد با یاد سلام بر غریب طوس.

امکانات وبلاگ




  • تماس با مدیر

    عضو خبرنامه شوید





    Powered by WebGozar

  • جهت مشاهده بهتر از مرورگر فایر فاکس استفاده نمایید


    ابر مطالب و صفحات پایگاه غریب طوس علیه السلام(پست ثابت)

    توسط ، با موضوع | لينک ثابت

    نقش امام رضا(ع) در بحران فرهنگي

    نگاهي به نقش امام رضا(ع) در بحران فرهنگي از ديدگاه کارشناسان
    محافل عالمانه امام هشتم(ع)عامل بقاي تشيع شد

    امام رضا(ع) در دوره اي به امامت رسيدند که شرايط فرهنگي بسيارپيچيده اي برآن حاکم بود. بنابراين آن

    شرايط مديريت قدرتمندي را مي طلبيد تا بتواند جامعه را از خطرات احتمالي نجات دهد. حضور امام در اين دوره و تدبير ايشان در ابعاد گوناگون باعث شد تا فرهنگ اسلامي از گزند خطرات دشمن در امان بماند و جامعه اسلامي از خطري جدي که محصول تدابير مذبوحانه مامون بود در امان بماند. گزارش پيش رو به بررسي اين موضوع از ديدگاه تحليلي چند کارشناس پرداخته است.
    مفهوم رنگ باخته مردم سالاري ديني

    حجة الاسلام سيد صمصام الدين قوامي، پژوهشگر، نويسنده و کارشناس حوزه مديريت در رابطه با موضع حضرت رضا(ع) در قبال پديده هاي فرهنگي عصر خويش مي گويد: امام رضا(ع) در دوره اي زيستند که مفهوم مردم سالاري ديني رنگ باخته بود و مردم نقش چنداني در اجتماع نداشتند. همچنين وجود فساد مالي و اخلاقي در حکومت عباسي باعث شده بود تا از تدبير فرهنگ مردم غفلت شود. وي مي افزايد: يکي از ابعاد ديگر فقر فرهنگي در جامعه آن روز، ظهور و تقويت فرق فکري بود که از مسير اسلام اصيل فاصله گرفته بودند.


    ادامه مطلب
    توسط ، با موضوع گفتگو و گزارشهای رضوی | لينک ثابت

    زندگي مطلوب

    تأمين معاش به معني تهيه خوراک، پوشاک، تهيه مسکن و تأمين رفاه خانواده از امور لازم و دغدغه هاي اساسي در تشکيل هر خانواده است که باعث حفظ بنيان و اساس خانواده شده و حتي حفظ ارزشها و استقلال خانواده ها هم بستگي مستقيم به آن دارد. گرچه تأمين معاش امري حياتي و غير قابل انکار است، اما از جمله اموري است که به راحتي مي تواند درگير انحرافات و لغزشهاي فکري و بينشي بشود و عده اي را در بي توجهي و سهل انگاري نسبت به خود و عده اي ديگر را در اهميت بخشي و اصل انگاري خود، به خطا بيندازد و هلاک کند.براي جلوگيري از افراط و تفريط در اين زمينه نظري اجمالي به سيره رضواني رضا(ع) مي افکنيم تا چهار چوب اصلي مطلب برايمان روشن شود. امام رضا (ع) در اين زمينه قبل از هر چيزي تأکيد به انتخاب حدوسط و برگزيدن معيشتي ميانه دارند و مي فرمايند: تأمين مخارج خانواده حدوسط است ميان دو روش ناپسند. منظور از دو روش ناپسند افراط و زياده روي و تفريط و سختگيري بي مورد است.رعايت اعتدال در همه بخشهاي زندگي باعث دوام و پايداري آن مي شود. پس در مرحله اول امام(ع) معيشتي ميانه به انسان توصيه مي کنند بنحوي که عامه و عرف جامعه زندگي مي کنند نه اينکه انسان چشم به زندگي اغنيا و ثروتمندان محدود جامعه بدوزد و نه اينکه زندگي فقيرانه و سختي براي خود و خانواده اش ايجاد کند. توصيه ديگر امام رضا(ع) توجه به محاسبه و اندازه گيري در معاش خانواده است که امر بسيار مهمي است. در اين زمينه امام (ع) مي فرمايند: تا سه خصلت در آدمي نباشد، حقيقت ايمان او کمال نيابد: ژرف شناختن دين، اندازه داشتن در زندگي و پايداري در مصيبتها. در اين کلام امام(ع) مردم را از زندگي بدون برنامه و بدون حساب و کتاب و هماهنگي بين دخل و خرجها، برحذر مي دارند و مديريت اقتصادي را بر معاش هر زندگاني لازم و واجب مي دانند. اما با اين همه، محاسبه و اندازه گيري در معاش و حتي انتخاب معيشتي ميانه را مانع برخورداري انسان از سطح مطلوب زندگي و استفاده و بهره برداري او از نعمتهاي فراوان الهي نمي دانند بلکه پيوسته افراد را به استفاده صحيح و مطلوب از نعمتهاي الهي و لذت از زندگاني تشويق مي نمايند و مي فرمايند: خداي متعال هيچ خوردني و نوشيدني را جايز نکرده مگر آنچه در آن سود و صلاح است و هيچ چيزي را ممنوع نکرده مگر آنچه در آن زيان و نابودي و تباهي بوده است پس هر چه سودمند است وتوان بخش جسم باشد و به بدن آدمي نيرو بدهد، حلال است.مطلب ديگر توجه امام(ع ) به تأمين رفاه خانواده است حديثي از حضرت در اين مضمون آمده است که : ابي طيفور پزشک گفت: امام رضا (ع) از من سؤال کرد سوار چه مرکبي مي شوي؟ گفتم: الاغ. گفت: چند خريدي؟ گفتم: سيزده دينار گفت: اين خود اسراف است که الاغي به سيزده دينار بخري و اسب نخري!
    شايد تفاوت قيمت در خريد اسب و الاغ زياد نبوده است و امام (ع) متوجه اين مطلب هستند که انسان نبايد بي جهت و يا در ازاي مبلغ ناچيزي خودش را به مشقت بيندازد و رفاه خود و خانواده اش را کم بکند. مطلب ديگر در مسأله معيشت امام (ع) توجه آن بزرگوار به زندگي در سطح عرف و اجتماع حاضر و زمان حال است.

    توسط ، با موضوع سیره رضوی | لينک ثابت

    رد پاي خورشيد در ايران

    گفتگوي با دکتر محمد ا... اکبري

    از جمله رويدادها و جريانهاي مهمي که در تاريخ ايران از جايگاه و منزلت والايي برخوردار است، سفر امام رضا(ع) به ايران و استقرار ايشان در مرکز خلافت، يعني مرو(خراسان) در جايگاه ولايتعهدي مي باشد. هر چند اين سفر با اصرارهاي مأمون، خليفه وقت عباسي، صورت پذيرفت؛ اما در عمل داراي آثار و پيامدهاي درخشاني است. پرواضح است که سياست امام در اين سفر تنها به افشاي سياستهاي خائنانه مأمون محدود نمي شد، بلکه در اين هجرت اهداف عالي ديگري نيز مورد توجه امام رضا(ع) قرار گرفت که از جمله آنها تلاش براي برقراري پيوند با ايرانيان متمايل به تشيع و تبديل خراسان بزرگ به کانون تشيع و تلاش براي تحکيم مباني عقيدتي و کلامي شيعه با استفاده از فرصت وليعهدي بوده است.
    گفتگوي حاضر با دکتر محمد ا... اکبري، پژوهشگر تاريخ اسلام به بخشي از اين
    تلاش ها اشاره دارد:



    ادامه مطلب
    توسط ، با موضوع گفتگو و گزارشهای رضوی | لينک ثابت

    پيک اجابت

    آرام مي شود دل بي تابم، وقتي سوي سراي تو مي آيد
    با هر نفس که مي کشم از هر سو عطر خوش هواي تو مي آيد
    بي شک در اين ديار، شب از چشمت، رو به نماز نيمه شب آورده است
    بي شک سپيده حمد و ثناگويان هر صبح پا به پاي تو مي آيد
    جان مي دهد سکوت نگاهم را در من هواي شوق تو مي پيچد
    اين است عطر ساده دلخواهي کز صحن آشناي تو مي آيد
    پر مي شود دو چشم پر از شورم در من دويده رگ به رگ احساست
    بي تاب مي شوم چه کنم وقتي از هر طرف صداي تو مي آيد
    پنهان نکرد چادرم از چشمت، شوق دلم و دست نيازم را
    پيک اجابت است که مي بينم از سمت دلگشاي تو مي آيد

    توسط ، با موضوع اشعارو شاعران رضوی | لينک ثابت

    امام عارفان

    يکي از ويژگي هاي ممتاز حضرت که اکنون بيش از هر چيز مي تواند الگو و راهنماي ما در زندگي باشد منش و اخلاق حضرت است.
    بدون ترديد حضرت، نمونه بارز اخلاق اسلامي بود و همواره با منش خوب خود بر ديگران تأثير مي گذاشت. چنان که ابراهيم بن عباس در حق حضرت گفته است: امام(ع) با سخن گفتن هرگز به هيچ کس جفا نکرد و کلام کسي را نبريد تا مگر شخص از گفتن باز ايستد و حاجتي را که مي توانست برآورده کند، رد نمي کرد و هيچ کس از غلامان و خادمان خود را دشنام نمي داد.
    نقل است که حضرت هيچ گاه سخن کسي را پيش از به پايان رسيدن قطع نمي کرد و هرگز پاي خود را جلو همنشين دراز نمي کرد و هرگز کسي غيبت کردن وي را نشنيد.
    همچنين در مناقب به نقل از يعقوب بن اسحاق نوبختي آمده است که امام رضا(ع) تمام دارايي خود را در روز عرفه بخشش فرمود. فضل بن سهل به ايشان گفت: اين زيان و خسران است. امام(ع) فرمود: زيان نيست بلکه سود و بهره است. هيچ گاه چيزي را که پاداش و کرامت به آن تعلق مي گيرد، زيان به شمار نياوريد.
    امام رضا(ع) اگرچه همچون ساير ائمه اهل زهد و بلکه از همه مردم عصر خود زاهدتر بود، ولي اين کار جنبه ظاهري و خودنمايي نداشت. حضرت لباسي آراسته مي پوشيد و مي فرمود: در واقع زاهد واقعي کسي است که نسبت به «زخارف» اين دنيا بي اعتنا باشد و اسير زيور و زينت اين جهان نشود.
    ما براي فهم واقعي معناي زهد و زندگي زاهدانه بايد از ائمه اطهار(ع) الگو بگيريم. اين بزرگواران اگرچه هيچ دلبستگي به دنيا نداشتند؛ ولي چنان نبود که ظاهري ناآراسته انتخاب کنند. امام رضا(ع) همچون اجداد خود به آراستگي درون و بيرون اهميت مي داد و اين دو را منافي يکديگر نمي ديد.
    صوفيه بر امام رضا(ع) مي تاختند که چرا لباس درشت بر تن ندارد و غذايي مثل غذاهاي آنها نمي خورد، امام مي فرمود: يوسف پيامبر خدا، قباهاي ديبا و لباسهاي زربفت بر تن داشت. از اين رو بايد گفت از جمله منتقدان امامان معصوم(ع)، صوفيه بودند که در کتابهاي روايي مي توان انتقادهاي آنها را يافت.
    يا در مورد ديگر، نقل شده است که سفيان ثوري بر امام صادق(ع) در مدينه وارد شد و در اين حال امام جامه اي سپيد و لطيف بر تن داشت. او به امام معترض شد و گفت: چرا اين جامه را مي پوشي و زهد نمي ورزي امام فرمود: خوب گوش فرا ده تا براي دنيا و آخرت تو مفيد باشد. مگر اينکه بخواهي بدعتي در اسلام ايجاد کني.
    وضع ساده و فقيرانه پيامبر و صحابه، تکليفي براي همه مسلمين تا روز قيامت نيست. رسول خدا(ص) در زماني زندگي مي کرد که عموم مردم از لوازم اوليه زندگي محروم بودند. اما اگر در عصري و روزگاري، وسايل زندگي فراهم شد، سزاوارترين مردم براي بهره بردن از نعمتها صالحان هستند، نه فاسقان، مسلمانان هستند نه کافران.
    بر اين اساس ما عرفان واقعي را بايد از ائمه بياموزيم و در مکتب آنان شاگردي کنيم. در آن زمان تحقير دنيا، فرار از آن و نيز تحقير تمام شؤون مربوط به زندگي مادي و دنيوي و رياضت کشي و تحمل شکنجه ها از افتخارات صوفيه به شمار مي رفت، از اين رو آنان با ائمه(ع) سر ناسازگاري داشتند و به سيره آنان معترض بودند.
    اکنون که عرفان هاي کاذب هم در کشور ما به نوعي رسوخ کرده اند، لازم است که بار ديگر در اين باره و براي فهم درست مباني عرفان به سيره امامان و از جمله به منش حضرت رضا(ع) متوسل شويم.

    توسط ، با موضوع آشنای با زندگی امام | لينک ثابت

    جهان تشنه معارف رضوي است

    در گفتگوبادکتر مسعود آذربايجاني عضو هيأت علمي پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

    دنياي امروز با همه پيشرفتهاي رنگارنگ خود از زخمه بزرگي رنج مي برد و آن عطش براي معنويتي است که بر پايه فطرت او شکل گرفته باشد. اما خداوند که هرگز بشر را سرگشته و حيران نخواسته، براي او آييني بر مبناي فطرت الهي اش فرستاد. اکنون گرچه با تلاش مستکبران هجمه هاي فراواني عليه اين شريعت آسماني در قالبهاي اسلام هراسي و اسلام ستيزي صورت مي گيرد، اما از وظيفه مسلمين براي اشاعه فرهنگ ناب اسلام نمي کاهد.
    بررسي سيره رضوي به عنوان نمونه اي که رخدادهاي دورانش با مصاديق دنياي ما شباهتهاي فراواني دارد، مي تواند ما را در چگونگي بهره مندي از روش بزرگان دين رهنمون باشد.
    دکتر مسعود آذربايجاني عضو هيأت علمي پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدرس و محقق کشورمان در گفتگوي پيش رو راهکارهايي را از سيره حضرت رضا(ع) بيان داشته اند که در ادامه مي خوانيد.



    ادامه مطلب
    توسط ، با موضوع گفتگو و گزارشهای رضوی | لينک ثابت

    دين تو برادر توست

    در درسهاي سازنده و تعاليم آسماني از سيره رضواني رضا(ع) مي بينيم که اين امام بزرگوار و رهبر راستين و رئوف شيعيان، توجه زيادي به حفظ همبستگي و همدلي در ميان مسلمين دارند و پيوسته پيروان خود را به اين امر حياتي در جامعه تشويق مي کنند.
    اينکه حفظ اخوت و برادري امري حياتي براي جامعه به شمار مي رود، از اين روست که عرب دوران جاهليت چيزي جز خود و در نهايت قبيله اش نمي ديد و هر جا که احساس مي کرد منافعش در خطر است و ديگران بر وفق مرادش نيستند، دست به قبضه شمشير مي برد و جوي خون به راه مي انداخت. اين اخلاق باعث جنگهاي قبيله اي طولاني مدت در ميان اعراب شده بود، به طوري که خودشان خسته شده بودند و براي خودشان استراحت گذاشته بودند؛ يعني در سال چهار ماه جنگ حرام بود، اما بقيه سال بازار جنگ و خونريزي گرم بود.وقتي که اسلام به اين سرزمين آمد، با خودش شميم لطف و رحمت و عاطفه و محبت پروردگار را براي ساکنان اين جزيره خشک و سوزان، به ارمغان آورد. ايمان دلهاي سنگين شان را نرم کرد و چشمهايشان را به جهاني فراتر از خويش گشود. رسول رحمت الهي هم از همان روزهاي نخستي که اسلام پا گرفت و تشکيل حکومت داد، مسلمانان را دو به دو با عقد اخوت به هم پيوند داد و برادريشان را محکم کرد. که «انما المؤمنون اخوه»؛ يعني خودخواهي شان را به ديگرخواهي تغيير داد و ايثار شهامت و شجاعتشان را تقويت نمود.اين امر عامل مهمي در حفظ انسجام و وحدت مسلمانان و جامعه مسلمين است که اعتماد به نفس به ايشان مي دهد و آنها را از ياري يکديگر برخوردار مي کند. ديگر اينکه رقابت غلط و چشم و همچشمي هاي مخرب را از صحنه اجتماع دور مي کند و مسلمانان را در اموال و دارايي هاي يکديگر شريک کرده، فقر و محروميت را از بين مي برد.امام رضا(ع) هم در تأکيد به اين اصل استوار اسلامي مي فرمايند: خدا مؤمن را از نور خويش آفريد... پس هر مؤمني برادر حقيقي مؤمن ديگر است. و مي فرمودند که خداي همه خلايق يکي است، پدر يکي و مادر يکي، پاداش هرکس هم بسته به کردارش مي باشد پس بين مسلمين هيچ تفاوت و برتري نژادي وجود ندارد و مردم را تشويق مي کردند که تا جايي که ممکن است و مشروع مي باشد در اموالشان برادران ديني شان را شريک کنند.حتي بهترين افراد در نزد ايشان خيرخواه ترين آنها نسبت به ديگران و بخشنده ترين آنها نسبت به برادران ديني اش بود. در حديثي امام رضا(ع) از قول امير مؤمنان(ع) نقل مي کنند که: امير مؤمنان به کميل گفت: اي کميل! دين تو برادر توست پس براي حفظ آن به هرگونه که مي خواهي احتياط و مراقبت کن.در اينجا امام، برادري را همسنگ ديانت به شمار مي آورند شايد علت اين باشد که همان طور که دين براي انسان تعيين کننده مرز حرمتها و حريم اوست، برادري هم همين طور است و امري محترم است، خون برادر حرمت دارد، آبرو و شخصيتش همين طور. حقوقش هم محترم است، برادر ديني انسان محترم است و ارزشمند است و براي انسان سرمايه به شمار مي رود و همان طور که انسان لازم است، براي حفظ دينش تلاش کند و از هرچه دارد بگذرد، به همين اندازه لازم است انسان براي برادر ديني اش هم سرمايه بگذارد و فداکاري و ايثار کند.

    توسط ، با موضوع | لينک ثابت

    حمایت می کنیم

     

    غریب طوس