پیشوایان معصوم هر چه به دوران غیبت نزدیک می شوند، معجزات بیشتری از خود نشان می دهند تا شیعیان با عزمی راسخ و ایمانی استوار، گام در عرصه ی غیبت نهاده، پیروزمندانه دوران غیبت را پشت سر قرار دهند.از این رو شمار معجزاتی که از امام هادی و امام حسن عسکری(ع) صادر شده، قابل مقایسه با شمار معجزات پیشوایان قبلی نبود. به همین دلیل در دوران غیبت صغری، هر چه به غیبت کبری نزدیک تر می شویم، معجزات بیشتری از ناحیه ی مقدسه صادر می شود و به خصوص به صورت خبر های غیبی درباره ی زندگی شخصی افراد، که در مدتی کوتاه به وقوع پیوسته ، اعجاز آن آفتابی می گردد. معجزاتی که از ناحیه حضرت در غیبت صغری به وقوع پیوسته بسیار است.در برخی روایات، پاره ای معجزات برای حضرت ذکر شده است. اینک به بخشی از معجزات و کرامات حضرت اشاره می کنیم:
1.سبز کردن چوب خشک.
2.نرم کردن سنگ سخت.
3.سخن گفتن پرنده به امر حضرت.
امیرالمؤمنین(ع) می فرماید:«حضرت مهدی(ع) در مسیر حرکت خود به یکی از سادات حسنی که دوازده هزار رزمنده به همراه دارد،برخورد می کند.حسنی در مقام احتجاج برمی آید و خود را سزاوارتر به رهبری می داند.حضرت در پاسخ او می گوید:«من مهدی هستم.حسنی می پرسد: آیا دلیل و نشانه ای داری تا با تو بیعت کنم؟ حضرت به پرنده ای که در آسمان در حال پرواز است، اشاره می کند و آن پرنده فرود می آید و در دستان حضرت قرار می گیرد، آنگاه به قدرت خداوند لب به سخن می گشاید و بر امامت حضرت مهدی(ع) گواهی می دهد. برای اطمینان بیشتر سیّد حسنی، امام (ع) چوب خشکی را به زمین فرو می برد؛ آن چوب سبز می شود و شاخ و برگ می دهد. بار دیگر، پاره ای سنگ از زمین بر می دارد و با یک فشار آن را خرد کرده، و همانند خمیر نرم می کند. سیّد حسنی با دیدن آن کرامات، به حضرت ایمان می آورد. خود و همه ی نیرو هایش تسلیم امام می شوند و حضرت او را به عنوان فرمانده ی نیروی خط مقدّم می گمارد».(1)
4.جوشش آب و آذوقه از زمین:
5.طی الارض و نداشتن سایه:
6.کندی حرکت زمان:
7.قدرت تکبیر:
8.عبور از آب:
امام صادق(ع) می فرماید:«پدرم فرمود: هنگامی که حضرت قائم قیام کند... سپاهیانی را به شهر قسطنطنیه می فرستد.آن کاه که به خلیج برسند، جمله ای بر روی پاهای خود می نویسند و از روی آب می گذرند. رومیان وقتی این معجزه را می بینند به یک دیگر می گویند:وقتی سپاهیان امام این چنین باشند،خود حضرت چگونه خواهد بود. از این رو ، در ها را به روی آنان می گشایند.»(6)
9. ندای ابر:
2.کافی،ج1،ص231؛ غیبة نعمانی،ص238؛بحار الانوار،ج13،ص185 و ج52، ص324.
3.کمال الدین،ص372؛ اعلام الوری،ص408؛بحار النوار،ج51،ص157.
4.ارشاد مفید،ص365؛ بحار الانوار،ج52،ص337.
5.عقد الدرر،ص180.
6.غیبة نعمانی،ص159؛ بحار الانوار،ج52،ص365؛ اثبات الهداة،ج3،ص573.7.کشف الغمه،ج3،ص265؛ بحار الانوار،ج51،ص240؛ اثبات الهداة،ج3،ص615.
8.اعلام الوری،ص425؛ اثباة الهداة،ج3،ص699؛بحار الانوار،ج52،ص31؛کمال الدین،ص442.