اي خدا ، غم و اندوه دوري آن بزرگوار رابه ظهورش از قلوب اين امت بر طرف گردان .

اللهم عجل لولیک الفرج


:: موضوعات مرتبط: اهل بیت ع

:: برچسب‌ها: ظهور
نویسنده : مهـــدی
اللهم عجل لوليك الفرج (پست ثابت)
جهت تعجيل در فرج آقا امام زمان (عج) صلوات.


http://www.uplooder.net/img/image/88/c14e8ef4ce4f0540214bb2461620ec2b/nime-shaban-03.jpg
 

پروردگارا ! من در صبح همین روزم و تمامی ایامی که در آن زندگانی کنم با او تجدید می کنم عهد خود و عقد بیعت او را که برگردن من است که هرگز از این عهد و بیعت بر نگردم و تا ابد بر آن ثابت قدم باشم.

پروردگارا !
مرا از انصار و یاران آن بزرگوار قرار ده و از آنان که از او دفاع می کنند و از پی انجام مقاصدش می شتابند و اوامرش را امتثال و از وی حمایت کرده و بجانب اراده اش مشتاقانه سبقت می کنند و در حضور حضرتش به درجه ی رفیع شهادت می رسند مرا از آنان مقّرر فرما .

پروردگارا ! اگر میان من و او موت که بر تمام بندگانت قضای حتمی قرار داده ای جدایی افکند پس مرا از قبر بر انگیز در حالی کفنم را را ازار خود کرده و شمشیرم را از نیام برکشیده و لبیک گویان دعوتش را که بر تمام مردم شهر و دیار عالم لازم الاجابه است اجابت کنم.

 

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : سه شنبه یازدهم تیر ۱۳۹۲
به محرم نزدیک میشویم...
http://s1.picofile.com/file/7988085692/Rasekhoon_Moharam174.jpg

داریم به محرم نزدیک می شویم...

ماه عزداری سید الشهدا امام حسین(ع)، ماه عزاداری سقای کربلا حضرت عباس(ع) ، ماه عزاداری خانم زینب (س)، ماه عزاداری حضرت علی اکبر و علی اصغر ، ماه عزاداری دختر سه ساله امام حسین (ع) خانم رقیه(س).

نمی دونم امسال عمرم تا محرم قد میده یا نه، خدا کنه یکبار دیگه بتونم محرم آقا ابا عبدالله رو تجربه کنم.خدا کنه یکبار دیگه بتونم برای سر بریده شده ی اربابم ، برای دو دست از تن جدا شده ی عباس(ع) ، برای غم و اندوه دل زینب کبری(س) ، برای گلوی تیر خورده ی علی اصغر شش ماهه(ع) ، برای سیمای دلربای چون پیامبر علی اکبر(ع)، برای رنج و سختی رقیه(س) بتونم یه دل سیر گریه کنم.ای کاش آنقدر گریه کنم تا همه گناهام شسته بشه.

 

آری...! داریم به محرم نزدیک می شویم...



نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : یکشنبه دوازدهم مهر ۱۳۹۴
شیعه و مهدی

http://ashoora.ir/images/phocagallery/tarhhaye-mazhabi/mahdi/thumbs/phoca_thumb_l_emam-zaman%20(94).jpg

 

از نظر شیعه، مسأله مهدویت و نوید ظهور مهدی موعود(ع) ، یکی از مسایل بسیار حیاتی اسلام به شمار می رود و به اندازه ای اهمیت دارد که اعتقاد به ظهور حضرت ، در ردیف وقوع قیامت ، و تکذیب و تصدیقش در ردیف تکذیب و تصدیق رسول اکرم(ص) می باشد. از نظر شیعه، مهدویت یک مسأله کهن و ریشه دار است و سابقه ی آن به نخستین روز های طلوع فجر اسلام و دوران شخص نبی اکرم(ص) بر می گردد. به اعتقاد شیعه ، علاوه بر آیات متعددی که در قرآن کریم وارد شده و پیشوایان دینی آن ها را به وجود مقدس مهدی موعود تفسیر کرده اند ، صد ها حدیث معتبر و متواتر از حضرت رسول اکرم(ص) و جانشینان آن حضرت صادر شده که در آن ها صفات ، خصوصیِّات و جزئیّات زندگی آن منتظر موعود و اینکه پس از تولّد دوبار غیبت جهانی خواهد داشت و پس از غیبت طولانی ظهور خواهد کرد و با تشکیل حوادث واحد جهانی ، جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود، بیان شده است. شیعیان بر اساس روایات عقیده دارند که مهدی موعود (ع) ، سرّی از اسرار حق و آخرین برگزیده ی الهی است که پس از تولّد از نظر ها غایب شده است و پس از مدت طولانی ظهور می نماید و او حجّة الله ، خلیفة الله و بقیة الله است. مهدی موعود(ع) از نسل پاک پیامبر خدا(ص) و از علی و زهرا -علیهما السلام- و نهمین نفر از فرزندان امام حسین و فرزند بلافصل امام حسن عسکری(ع) است. شیعیان دوازده امامی عقیده دارند که حضرت مهدی(ع) ، همنام و هم کنیه ی پیامبر (ص) و هم اکنون زنده است و هنگامی که خداوند اجازه ظهورش دهد قیام می کند و زمین را پر از عدل و داد می نماید.

شیعیان طبق وعده های انبیای سلف-علیهم السلام- و نویده های کتب مذهبی ،و وعده های صریح قرآن کریم عقیده دارند که : آن گاه که اخلاق و معنویت از میان بشر رخت بربندد و ظلم ستم فرا گیر شود و اسباب ظهور مهیّا گردد، حضرت مهدی(ع) به فرمان حق قیام می کند. با آمدنش هیچ حکومت باطلی روی زمین باقی نمی ماند . مرز های جغرافیای میان کشور ها برداشته می شود ، مظاهر شرک و کفر و بی عدالتی از بین می رود، عدالت اجتماعی تأمین می گردد، هر حقّی به صاحب حق می رسد و در سراسر جهان ، تنها یک نظام حکومت می کند. و آن نظام عادلانه ی اسلام و احکام نجات بخش آسمانی قرآن کریم است.(1)

 

 


 

 

پی نوشت:

 

1. ظهور حضرت مهدی (ع) از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص68.

 

منبع:فرهنگ الفبایی مهدویت،موعود نامه،مجتبی تونه ای

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : چهارشنبه بیست و چهارم تیر ۱۳۹۴
روز قیام

http://ashoora.ir/images/phocagallery/tarhhaye-mazhabi/mahdi/thumbs/phoca_thumb_l_emam-zaman%20(139).jpg

 

روایات گوناگونی درباره ی روز قیام حضرت مهدی(ع) وجود دارد. در برخی از «نوروز» به عنوان روز آغاز قیام یاد شده است. برخی احادیث روز «عاشورا» را روز قیام ذکر کرده و تعدادی از روایات روز «شنبه» و در تعدادی دیگر،«جمعه» روز قیام تعیین شده است.

در هم زمانی نوروز با عاشورا اشکالی به نظر نمی رسد و یکی شدن این دو روز ممکن است و هم زمانی این دو روز با جمعه یا شنبه نیز ممکن است. امّا آنچه مشکل است ذکر دو روز هفته (جمعه و شنبه) به عنوان قیام است. اگر سند این روایات صحیح باشد، در این صورت احادیثی که جمعه را روز ظهور حضرت تعیین کرده است، بر روز قیام و ظهور حمل می شود و روایاتی که شنبه را روز قیام می داند بر استقرار و تثبیت نظام الهی و نابودی مخالفان تفسیر می شود و امّا روایاتی که شنبه را روز قیام می داند از نظر سند مورد تأمل است.(1)

 

 


 

 

پی نوشت :

 

1.چشم اندازی به حکومت مهدی(عج)، نجم الدین طبسی،ص63.

 

 

منبع:فرهنگ الفبایی مهدویت،موعود نامه،مجتبی تونه ای

 

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : دوشنبه بیست و دوم تیر ۱۳۹۴
خروج دجّال

http://www.answering-christianity.com/dajjal.jpg

 

 

این نشانه، در کتاب های اهل سنّت از نشانه ی پرپایی قیامت دانسته شده است(1)، ولی در منابع روایی شیعه ،از نشانه های ظهور.(2) البته هیچ اشکالی ندارد که در رخداد هایی چون خروج دجّال ، هم نشانه ی ظهور باشند و هم نشانه ی قیامت. دجّال فردی است که در آخرالزّمان و پیش از قیام مهدی(ع) خروج می کند و با انجام کار های شگفت انگیز جمع بسیاری از مردم را می فریبد و سر انجام بدست عیسی مسیح(ع) در کنار دروازه «لد» در منطقه شام، به هلاکت می رسد.(3)

از «نزّال بن سبره» آورده اند که می گوید: امیر المؤمنین(ع) برای ما سخن می گفت که : نخست را سپاس خدا را به جا آورد و او را ستود و بر پیمبر و خاندانش (ع) درود فرستاد، آنگاه سه بار فرمود:«سلونی- ایّها النّاس- قبا أن تفقدونی ... .» یعنی : مردم! تا مرا از دست نداده اید، هر آنچه می خواهید بپرسید.

«صعصعة بن صوحان» به پا خواست و گفت:

چه زمانی «دجّال» خواهد آمد؟ علی (ع) فرمود:« بنشین! خدا سخن تو را شنید و منظورت را دانست... برای خروج «دجّال» نشانه ها و علایمی استکه دسته دسته هر کدام پس از دیگری روی خواهد داد اگر میخواهی تو را از آن ها  آگاه سازم؟» صعصعة پاسخ داد:«آری! ای امیر مؤمنان! » فرمود: پس به خاطر بسپار و حفظ کن این علایم و نشانه های آن است:

هنگامی که مردم راه و رسم و فرهنگ و معنویّت نماز را نابود ساختند و به پوسته آن قناعت کردند و ویژگی امانت و امانت داری را ضایع ساختند و دروغ پردازی را روا شمردند و ربا خواری و ربا را مباح دانستند و رشوه دادند و گرفتند و دین به دنیا فروختند و سفیهان و کم خردان را به اداره ی امور جامعه گماشتند و قطع رحم کردند و هوا های دل را پیروی کردند و ریختن خون ها را آسان ساختند. هنگامی که بردباری ، ناتوانی شمرده شد و بیدادگری ، باعث افتخار گردید و زمامداران فاجر و بدکار! و وزیران ،ستمکار شدند و مأموران و مجریان عدالت ، خیانت پیشه ساختند و گویندگان و قاریان قرآن ، به فسق و گناه روی آوردند و شهادت های دروغین در جامعه پدیدار شد و کار های ناپسند و تهمت تراشی ها و گناه کاری و تجاوزگری علنی گردید، آن گاه که قرآن به صورت زیبایی چاپ و جلد و تزیین گردید و مسجد ها آراسته شد و مناره ها سر به آسمان سایید و اشرار مورد تجلیل قرار گرفتند و صف های جماعت فشرده و دل ها از هم دور شد و عهد و پیمان ها گسسته و آن وعده ی بزرگ نزدیک گردید و زنان به خاطر حرص به دنیا در کسب و کار همسران خود شرکت کردند و به بازار ها و مغازه ها و کارخانه ها سرازیر گشتند. صدای آواز فاسقان ، همه جا پخش و به گوش ها رسید و هر چه گفتند و خواندند از آنان پذیرفته شد. رهبری جامعه ها به دست اراذل واگذاشته شد و با فاجر به خاطر ترس از شرارتش ، مدارا گردید و دروغ ساز و دروغ پرداز ، تصدیق و تأیید شد و خیانت کار ، امین شمرده شد.

هنگامی که کنیزان آوازه خوان و رقاصه ها و آلات لهو  و موسیقی، به کار گرفته شد و نسل های آخرین به نسل های پیشین نفرین کردند و زنان بر زین ها سوار شدند و تلاش کردند خود را شبیه مردان سازند و مردان نیز خود را در ظاهر و اخلاق بسان زنان ساختند ، و شاهد بی آنکه از او شهادت بخواهند به دادگاه رفت و شهادت داد، و دیگری بر خلاف حق و عدالت و بدون آگاهی ، به خاطر رفاقت با کسی ، به نفع او گواهی کرد ... آری! در این شرایط منحطّ و وخامت بار و گناه آلودِ جامعه ها و تمدّن های اسلامی و جهانی است که دجّال ظاهر می گردد و در آمدن شتاب می کند...(4)

 

 


 

پی نوشت ها:

1.سنن ترمذی،ج4،ص507 ؛ صحیح مسلم،ج18،ص46 و 81.

2.بحار الانوار،ج52،ص193 ؛ کمال الدین ، ص525.

3.برترین های فرهنگ مهدویت در مطبوعات،ص233.

4.کمال الدین،ج2،ص525 و 526.

 

 

منبع:فرهنگ الفبایی مهدویت،موعود نامه،مجتبی تونه ای

 


:: موضوعات مرتبط: دجـــّال
نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : یکشنبه بیست و یکم تیر ۱۳۹۴
سن حضرت مهدی عج هنگام ظهور
http://s6.picofile.com/file/8196602300/phoca_thumb_l_emam_zaman_44_.jpg

 

 

 

درباره ی سن حضرت هنگام ظهور،اقوال مختلفی است. بیشتر احادیث سن حضرت را هنگام ظهور ، چهل ساله معرفی می کنند. عمران بن حصین می گوید: به رسول خدا (ص) گفتم:این مرد - مهدی - را برایم توصیف کن. پیامبر فرمود: « او از فرزندان من است؛ اندامش چونان مردان بنی اسرائیل سخت و ستبر است؛ به هنگام سختی و گرفتاری امّت من قیام می کند؛ رنگ چهر اش به عرب ها شباهت دارد؛ قیافه اش چون مرد چهل ساله می نماید؛ صورتش چون پاره ی ماه می درخشد؛ زمین را پر از عدل و داد می کند، آن گاه که آکنده از ظلم و ستم شود... ».(1)

امام حسن مجتبی(ع) می فرماید:«... خداوند عمر مهدی(عج) را در روزگار غیبت طولانی می گرداند. پس از آن با قدرت بی پایانش او را از چهره ی جوانی کمتر از چهل سال ظاهر می کند».(2) امام صادق(ع) می فرماید:« زمانی که قائم (عج) ظهور می کند ، مردم او را انکار می کنند و کسی بر و درنگ نمی کند؛ جز آنان که خداوند در عالَم ذَر - عالَم پیش از آفرینش انسان ها بر روی زمین - از آنان پیمان گرفته است. آن حضرت در چهره ی جوانی کامل و موفق ظاهر می شود».(3) مراد از کلمه موفق، معتدل بودن اعضاست و کنایه از این که در سنین متوسط و یا آخر سن جوانی است.(4)

امیر مؤمنان(ع) می فرمایند:« هنگامی که مهدی قیام کند، سنّ او بین سی تا چهل سال خواهد بود».(5)

مروی می گوید: به امام رضا(ع) عرض کردم: نشانه ی قائم شما به هنگام قیام و ظهور چیست؟ امام فرمود: نشانه اش این که سن حضرت زیاد است؛ ولی از نظر چهره جوان می نماید؛ به گونه ای که اگر کسی به او نظر کند، می پندارد او در سن چهل سالگی یا کمتر است. نشانه دیگرش این که گذر روزگار او را پیر نمی کند تا زمانی که اجلش فرا رسد.(6)

 


 

 

پی نوشت ها:

1. ملاحم ابن طاووس،ص142.

2.کمال الدین ،ج1، ص315،کفایة الاثر،ص224؛ الاحتجاج،ص289.

3. بحار الانوار ،ج52،ص287؛ غبیة نعمانی، ص 188.

4. بحار الانوار، ج52، ص283.

5.احقاق الحق، ج19،ص654.

6. کمال الدین،چ 2، ص 652.

 

منبع:فرهنگ الفبایی مهدویت،موعود نامه،مجتبی تونه ای



نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : دوشنبه هشتم تیر ۱۳۹۴
لزوم توبه ی خالص و شرایط آن

http://www.ashoora.ir/images/phocagallery/tarhhaye-mazhabi/mahdi/thumbs/phoca_thumb_l_emam-zaman%20(42).jpg

 

امام هادی(ع):

محمد بن احمد بن هلال گوید: از حضرت هادی(ع) پرسیدم، توبه ی خالص چیست؟

فرمود: اینکه باطن و درون  در مقام توبه، همانند ظاهر باشد و بلکه درون از ظاهر بهتر باشد.

 

امام صادق(ع):

توبه پاک و خالص آن است که باطن در مقام توبه همانند ظاهرش و بلکه بهتر از ظاهرش باشد.

 

امام معصوم(ع):

شیخ صدوق«ره» گوید: چنین روای است از معصوم(ع) که فرماید: توبه خالص آن است که شخص از گناهی بازگردد و تصمیم بگیرد که هرگز به آن گناه بر نگردد.

 

امام علی(ع):

شخصی در محضر امام(ع) گفت:(استغفرالله) امام فرمود: مادرت به عزایت بنشیند، آیا می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجه ی برتران است و بر شش پایه استوار است.

اول، پشیمانی بر گناهی که شده، دوم تصمیم بر اینکه هرگز به سوی گناه بر نگردد،سوم اینکه حقوق مردم را به آنان باز گرداند، تا اینکه خداوند را با چهره ای درخشان دیدار کند و به گردن او گناهی نباشد.

و چهارم اینکه به سوی هر امر واجبی که بر گردن او بوده و آن را ضایع ساخته مصمم شود و حق آن را بجا آورد.

و پنجم اینکه تصمیم بگیرد گوشتی که بر اساس حرام بر بدنش روئیده بسوزاند تا آنجا که پوست به استخوان بچسبد و بیا آن دو، گوشتی جدید رویش پیدا کند و ششم اینکه به بدن خود سختی طاعت و بندگی را بچشاند، به همان شکل که شیرینی نافرمانی را به او چشانده است، در این هنگام است که می تواند بگوید (استغفر الله).

امام علی (ع):

کمیل بن زیاد گوید: به علی(ع) گفتم: بنده مرتکب گناه می شود، پس استغفار می کند، و از خداوند طلب بخشش می کند. امام(ع) فرمود: ای پسر زیاد آیا منظور تو توبه است ، گفتم:آیا همین استغفار توبه نیست، امام (ع) فرمود: خیر ، گفتم: چگونه؟ فرمود: همانا بنده هر گاه مرتکب گناهی شود با تحریک بگوید:(استغفر الله)، گفتم: تحریک چیست؟ فرمود: لبها و زبان از روی حقیقت اراده دنباله روی از استغفار را بکند، گفتم: از روی حقیقت یعنی چه؟ فرمود: قلب ، استغفار را تصدیق کند و در باطن، بازنگشتن به آن گناهی که از آن استغفار کرد، در نظر داشته باشد. گفتم : آیا من اگر به این شکل عمل کنم از مستغفرین هستم؟ فرمود : خیر . زیرا هنوز به اصل و ریشه استغفار نرسیده ای.

گفتم: اصل اسغفار چیست؟ فرمود: مراجعه کردن به سوی توبه از گناهی که از آن اسغفار نموده ای، و این اولین درجه و رتبه (عبادت کنندگان) است و دیگری ترک نافرمانی و استغفار بر شش پایه ثابت است، و آنگاه امام (ع) حدیث گذشته را که شش پایه استغفار را توضیح می دهد بیان کردند.

 

جهاد با نفس، مرجوم شیخ حر عاملی(ره)،صفحه346و347و348



نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : جمعه پانزدهم اسفند ۱۳۹۳
من عاشق محمدم.

http://s4.picofile.com/file/8166882518/eslimi123_21.jpg

   آن روز میان منبر خود به علی(ع) بد گفتند

           دیروز به آهنگ رپ خود به نقی(ع) بد گفتند

                   هیهات،بیا یوسف زهرا که جسارت بالاست

                          امـــروز مقام نبـــــوی را علـــنی بد گفــــتند

 

***

              ای منتقـــم آل محمـــــد بیا

                   دیگر به خدا طاقتمان تاب شده

                         انگار جسارت به شما باب شــــده

                               در ماتم هتک حرمــــــــت پیغمبر(ص)

                                     مهدی به بکا گوشه ی سرداب شده

                                             یا فاطمه دشمنان عجــــب نامــــردند

                                                    توهین به رسـول حق به ناحق کردند

                                                          ای منتقــــــــم آل محــــمــد برگـــــرد

                                                                 اینان به خدا ز دین احمــــــــد تردند

 

 

«اللهّم عجّل لولیک الفرج»



نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : چهارشنبه هشتم بهمن ۱۳۹۳
مهدویت از دیدگاه اهل سنت

 

اهل سنت در این که مهدی موعود(ع) از نسل پیامبر(ص) و از فرزندان زهرای اطهر(س) است و این که زمین را از عدل و داد پر می کند، پس از آنکه از جور و ستم پر شده باشد، این که حضرت عیسی مسیح(ع) از آسمان نازل شده و در پشت سر آن حضرت نماز می خواند، و این که مردم در عصر آن حضرت در رفاه زندگی می کنند و این که مهدی، حسینی بوده و از نسل امام حسین(ع) است، تردید نداشته و با تمام خصایص و خصلت های امام حسین(ع) او را می شناسند و به دلیل روایات متواتری که در این باب از پیامبر(ص) وارد شده، ابدأ نسبت به وجود آن حضرت به خود تردید راه نمی دهند. اگر چه بیشتر آن ها انکار می کندد که آن حضرت پسر بلاواسطه ی امام حسن عسکری(ع) و خلیفه ی دوازدهم رسول خدا(ص) باشد، به دلیل شبهات واهی که دارند(از قبیل این که پنج ساله چگونه به امامت می رسد و انسان چگونه می تواند این همه عمر کند) با شیعه در شخص امام عصر(ع) هم عقیده نیستند؛ ولی در اصل مهدویت و این که آن موعود ملل، حضرت مهدی(ع) است بحثی ندارند.(1)

احادیث درباره ی حضرت مهدی(ع) را بسیاری از بزرگان اهل سنت در کتاب های شان آورده اند، مانند احمد حنبل،ابی داود،ابن ماجه،ترمذی،مسلم،نسائی،بیهقی،ماوردی،طبرانی،سمعانی،رؤیانی،ابن قتیبه، در کتاب غریب الحدیث و ابن عساکر و دار قطنی در مسند فاطمه الزهرا(س) و کسائی در مبتداء و ابن عبدالبر در استیعاب و ... (2)

عده ای از بزرگان اهل سنت کتابی مستقل درباره ی حضرت مهدی(ع) نوشته اند، از قبیل :«ابراز الوهم المکنون، من کلام ابن خلدون» از احمد محمد صدیق مغربی،«اخبار المهدی» از حماد بن یعقوب ،«الاربعین» از حافظ ابو نعیم اصفهانی،«البرهان، فی علامات مهدی آخر الزمان» از علی بن حسام الدین متقی هندی،«البیان فی اخبار صاحب الزمان» از ابو عبدالله محمد بن یوسف گنجی شافعی،«العرف الوَردی، فی اخبار المهدی» از جلال الدین سیوطی،«العِطر الوردی فی شرح القَطر الشَّهدی فی اوصاف المهدی» از محمد بن محمد بلبیسی،«القَطر الشَّهدی، فی اوصاف المهدی» از شهاب الدین حُلوانی،«المشرب الوَردی ، فی اخبار المهدی» از ملا علی قاری حنفی مکی،«المهدی» از شمس الدین ابن قیم الجوزیّه،«تلخیص البیان فی علامات مهدی آخر الزمان» از ابن کمال پاشای حنفی،«مناقب المهدی» از حافظ ابو نعیم اصفهانی. این ها و ده ها کتاب دیگر اختصاصأ در مورد وجود حضرت مهدی(ع) نوشته شده است.(3) برای آگاهی بیشتر به اخباری که اهل سنت درباره ی وجود مهدی موعود(ع) نقل کرده اند، علاوه بر کتاب های فوق می توانید به کتب بحارالانوار،ج51 و منتخب الاثر مراجعه کنید.  

 


 

پی نوشت ها:

1.سیمای آفتاب،حبیب الله طاهری،ص27.

2.منتخب الاثر،ص4.

3.سیمای آفتاب،حبیب الله طاهری،ص28.

 

منبع:فرهنگ الفبایی مهدویت،موعود نامه،مجتبی تونه ای

 

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : جمعه چهارم مهر ۱۳۹۳
وصیت نامه حضرت علی(ع)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

این نوشته را علی بن ابی طالب وصیت کرده است:

او شهادت می دهد که خدایی جز الله نیست و تنهاست و شریکی ندارد محمد(ص) بنده و فرستاده ی اوست که برای هدایت و دین حق فرستاده شده تا بر همه غالب شود هر چند مشرکان کراهت داشته باشند.

نماز و عبادت و زندگی و مرگ من برای خداوند است که شریکی ندارد، و به من که از مسلمانان هستم اینگونه دستور داده شده است.

شما را به تقوای خداوند وصیت می کنم و از شما می خواهم که با دین اسلام از دنیا روید و به ریسمان پروردگار چنگ زنید و متفرق نگردید.

با خویشان و فامیل خود رابطه داشته باشید و صله رحم کنید تا خداوند حساب روز قیامت را بر شما آسان کند. 

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی ایتام که با حضور شما حق آنان ضایع نگردد. از پیامبر(ص) شنیدم:«هر کس سرپرستی یتیمی را بر عهده گیرد تا هنگامی که از کمک بی نیاز شود، خداوند بهشت را بر او واجب می کند همانگونه که بر ظالم در مال یتیم آتش را واجب کرده است».

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی حق همسایه، که پیامبر(ص) به گونه ای درباره ی همسایه وصیت می کرد که گمان کردیم او را در ارث سهیم خواهد کرد.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی قرآن که مبادا کسی در عمل به آن از شما سبقت بگیرد. خدا را در نظر داشته باشید درباره ی نماز که ستون دین شماست.

خدا در نظر داشته باشید درباره ی کعبه که تا هنگام زنده بودن شما خالی نماند، که اگر حج ترک شود مهلتی بر عذاب نخواهید یافت. کمترین ثواب زائر کعبه بخشودگی گناهان پیشین اوست.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی جهاد در راه خدا با جان و مال که فقط دو نفر می توانند در راه خدا جهاد کنند: یکی امام هدایت کنند و دومی کسی که مطیع اوست و به هدایت او اقتدا کرده است.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی خاندان پیامبرتان که مبادا با حضور شما به آنان ظلم شود.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی زکات که آتش غضب پروردگار را خاموش می کند.خدا در نظر داشته باشید درباره ی روزه ی ماه رمضان که سپری در مقابل آتش است.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی آن عده از اهل کتاب که در ذمه ی شما هستند که با حضور شما به آنان ظلم نگردد.

خدا در نظر داشته باشید درباره ی آن عده از اصحاب پیامبرانتان که بدعتی در دین نگذاشتند و بدعت گذار را پناه نداده اند، که پیامبر(ص) در حق آنان سفارش کرده و بدعت گذار و پناه دهنده به بدعت گذار را لعنت نموده است.

خدا را در نظر داشته باشید درباره ی فقرا و آنان را در زندگی خود شریک کنید.خدا را در نظر داشته باشید درباره ی زنانتان و بردگانی که در اختیار شما هستند که پیامبر(ص) در آخرین کلمات خود فرمود:«شما را به دو گروه ضعیف وصیت می کنم: زنانتان و بردگانتان».

نماز را به پا دارید! نماز را به پا دارید! در مسیر الهی از ملامت شماتت کنندگان نهراسید که خداوند حامی شما در مقابل آنان خواهید بود.

با مردم به نیکویی سخن بگویید همانگونه که خداوند دستور داده است. امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که در صورت ترک آن، خداوند اشرارتان را بر شما مسلط می گرداند و دعای شما بر علیه آنان مستجاب نخواهد شد.

صله ی رحم و بخشش و نیکی را سفارش می کنم و از قهر و مخالفت و جدایی دور باشید. در نیکی و تقوی یار یکدیگر باشید و در گناه و ظلم کمک نکنید. تقوی پیشه کنید که عذاب خدا سخت است.

پروردگار شما اهل بیت بیت را حفظ کند و حرمت پیامبرتان را نگاه دارد. شما را به خدا می سپارم. سلام و رحمت الهی بر شما باد. 

 

منبع:گزارش لحظه به لحظه از شهادت امیرالمؤنین(ع)،ص73تا75، محمد رضا انصاری

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : پنجشنبه سوم مهر ۱۳۹۳
چراغ مخفی

http://www.ashoora.ir/images/phocagallery/tarhhaye-mazhabi/mahdi/thumbs/phoca_thumb_l_emam-zaman%20(86).jpg

«چراغ مخفی» تعبیری است که امام جواد(ع) درباره ی حضرت مهدی(ع) به کار برده است. حضرتش می فرماید:«هنگامی که پسرم علی(امام هادی(ع)) از دنیا برود، چراغی بعد از او آشکار شود و چراغ بعد او مخفی گردد. وای به حال کسی که در حق او شک و تردید به خود راه دهد...»(1). منظور از چراغ آشکار در این حدیث ، امام حسن عسکری(ع) است.


 

پی نوشت ها:

1. بحارالانوار،ج51،ص157.

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای
 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : چهارشنبه دوم مهر ۱۳۹۳
میلاد امام رضا(ع) به حضرت مهدی(ع) و تمام شیعیان جهان تهنیت باد.

http://s5.picofile.com/file/8139042718/41399133511227569825.jpg

 

دعای محبوب

امام علیّ بن موسی الرضا(ع) ـ که روز جمعه را روز ظهور حضرت مهدی(ع) می‌داند ـ ، در یکی از بهترین لحظات نیایش خود یعنی قنوت نماز ظهر جمعه سرود بی‌قراری و انتظار سر می‌دهد و برای فرج و ظهور آن بزرگوار دعا می‌کند:

« اَللّهُمَّ اَصْلِحْ عَبْدَ کَ وَ خَلیفَتَکَ، بِما اَصْلَحْتَ بِهِ اَنْبِیائَکَ وَ رُسُلَکَ، وَ حُفَّهُ بِمَلائِکَتِکَ، وَ اَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ اسْلُکْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً، یَحْفَظُونَهُ مِنْ کُلِّ سُوءٍ،وَ اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً، یَعْبُدُ کَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً، وَ لاتَجْعَلْ لِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ عَلی وَ لِیِّکَ سُلْطاناً، وَ ائْذَنْ لَهُ فى جِهادِ عَدُوّ ِکَ وَعَدُوّ ِه، وَ اجْعَلْنی مِن اَنْصارِهِ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شیْ ءٍ قَدیر.»(1)

بارالاها، کار ظهور بندة شایسته و خلیفة راستینت (امام مهدی) را اصلاح فرما، همانگونه که کار پیامبر و فرستادگانت را اصلاح نمودی، و از فرشتگانت نگاهبانانی بر او بگمار، و از سوی خویش با «روح القدس» او را یاری و پشتیبانی فرما، دیده‌بانانی ازپیش رو و پشت‌سر همراه وی گردان، تا از هر بدی نگاهش دارند، ترس و هراس او را به امن و امان دگرگون ساز، که او تو را می پرستد و هیچ چیز را همتا و همانند تو نمی داند، پس برای هیچیک ازآفریدگانت برتری و چیرگی نسبت به «ولی» خودت قرار مده، و او را درجهاد با دشمنت و دشمنش اجازت فرما، و مرا از یاران او بشمارآور،که همانا تو بر هر کاری توانایی.
با عنایت به مضــامین زیبای فوق، روشــن می‌گردد که امـام هشتم(ع) عــالی‌ترین و بلندترین زمزمه‌های محبّت را چگونه با سوز و از سر شوق در این مناجات کوتاه بر زبان جاری می‌سازد! هم محبوب خود را معرفی می‌نماید و هم آرزوی سلامتی و ظهور او را دارد و از خدا می‌خواهد تا بیعت هیچ ستمگری بر گردن آن حضرت نباشد. آن‌گاه برای جهاد در رکاب او اعلام آمادگی نموده بدین وسیله ارتباط معنوی و عاطفی خود را ب آن بزرگوار ابراز می‌فرماید.(2)


1. بحار/ج89- مصاح المتهجد/367- جمال السبوع/413
2. آفتاب در نگاه خورشید، ص21

 

منبع:شمیم حضور

 

میلاد امام رضا(ع) بر حضرت مهدی(ع) و تمام شیعیان جهان تهنیت باد.

 

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : جمعه چهاردهم شهریور ۱۳۹۳
وظایف منتظران

http://monjiemoud.com/wp-content/uploads/2012/11/imam-mahdi_MiBR.iR_44.jpg

درباره ی وظایف تکالیف شیعیان در دوران غیبت،سخن های بسیاری گفته شده است و حتی در بعضی کتاب ها از جمله کتاب «مکیال المکارم فی فوائد الدّعاءِ للقائم» تا هشتاد وظیفه برای منتظران حضرت مهدی(ع) برشمرده شده است. (1) ما در اینجا به تعدادی از مهم ترین این وظایف اشاره می کنیم:

1.شناخت حجت خدا و امام عصر(ع)؛ نخستین وظیفه ی منتظران ، کسب معرفت نسبت به وجود مقدس امام و حجت زمان خویش است. این موضوع تا بدان درجه از اهمیت است که در روایات بسیاری که به طریق شیعه و اهل سنت از پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین (ع) نقل شده آمده است:«هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است».(2)

توجه به مفاد دعاهایی که خواندن آن ها در عصر غیبت تأکید شده است، نیز ما را به اهمیت موضوع شناخت حجت خدا رهنمون می سازد:« خدایا! خودت را به من بشناسان، اگر خودت را به من نشناسانی، پیغمبرت را نخواهم شناخت ،بارالها! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجت تو را نخواهم شناخت. خدایا! حجت خود را به من بشناسان که اگر حجت خودت را به من نشناسانی از دینم گمراه می گردم ... ».(3)

2.پیراستگی از بدی ها و آراستگی به خوبی ها: امام صادق (ع) می فرماید:«هر کس دوست دارد از یاران قائم (ع) باشد باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزگاری و اخلاق نیکو رفتار نماید...».(4)

امام زمان(ع) نیز می فرماید،«هرر یک شما باید آنچه را که موجب دوستی ما می شود، پیش خود سازد و از هر آنچه موجب خشم ما می گردد، دوری گزیند...»(5) در توقیعی که از ناحیه ی مقدس به مرحوم شیخ مفید صادر گردید، اعمال ناشایست و گناهانی که از شیعیان حضرت سر میزند، یکی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن غیبت دوری شیعیان از دیدار آن حضرت شمرده شده است. (6)

3.پیوند با مقام ولایت: حفظ و تقویت پیوند قلبی با حضرت و تجدید دائمی عهد و پیمان با آن حضرت. در روایاتی از امام باقر (ع) می خوانیم :«... در انجام واجبات صبر کنید و با دشمنانتان پایداری کنید و پیوند خود را با امام  منتظران مستحکم نمایید».(7) اگر شیعه ی منتظر ، در آغاز هر روز با حضور و توجه ، عهد و پیمانی را با مقتدای خود تجدید نماید، هرگز به رکود، ذلت، ظلم و بی عدالتی تن نخواهد داد. در همان توقیع حضرت به شیخ مفید آمده است،«اگر شیعیان ما... در وفای پیمانی که از ایشان گرفته شد، یک دل و مصصم باشند، نعمت لقای ما از آنان به تأخیر نمی افتد...».

4.کسب آمادگی برای ظهور: از امام صادق(ع) روایت است که فرمودند:«هر یک از شما باید برای خروج قائم(ع)(سلاحی) مهیا کند؛ هر چند یک تیر باشد. خدای تعالی هر گاه بداند کسی چنین نیتی دارد، امید آن است که عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک نماید...»(8) در روایت دیگری از امام موسی کاظم(ع) نقل شده که:«هر کس اسبی را به انتظار امر ما نگاه دارد و به سبب آن دشمنان ما را خشمگین سازد، در حالی که او منسوب به ماست، خداوند روزی اش را فراخ می گرداند...»(9) رمز اینکه شیعه باید هر لحظه آماده یاری امام خود باشد، این است که زمان ظهور برای ما مشخص نیست.البته نحوه آمادگی بستگی به شرایط زمان و مکان دارد و اگر در بعضی روایات سخن آماده کردن اسب، تیر و شمشیر به میان آمده، ذکر این موارد تنها به عنوان تمثیل و بیان لزوم آمادگی برای یاری آن حضرت است.

5.ارتباط با فقها و مراجع تقلید: ائمه(ع) تکلیف ما را در زمان غیبت امام و عدم دسترسی به امام معصوم(ع) مشخص کرده و به ما امر فرموده اند که به فقهای جامع الشرایط مراجعه کنیم.(10)
 امام عصر (ع) نیز در یکی از توقیعات خود در پاسخ «اسحاق بن یعقوب» می فرماید:«و اما رویداد هایی که پیش می آید به راویان حدیث ما مراجعه کنید، زیرا آن ها حجت بر شما هستند و من حجت خدا بر ایشان.»(11)

6.دعا برای تعجیل فرج: امام عصر(ع) فرمود:«برای تعجیل فرج، بسیار دعا کنید که فرج شما همان است».(12)

7. بزرگداشت نام و یاد مهدی(ع).(13)

 

 


 

 

پی نوشت ها:

1.مکیال المکارم،ج2،ص104.

2.بحارالانوار،ج8،ص368؛ ینابیع المودّه،ج2،ص372.

3.کمال الدین،ج2،ص512.

4.غیبة نعمانی،ص200.

5.بحارالانوار،ج 53،ص176.

6.بحارالانوار،ج 53،ص178.

7.غیبة نعمانی،ص199.

8.غیبة نعمانی،ص321.

9.کافی،ج 6،ص535.

10.وسائل الشیعه،ج18،ص95.

11.کمال الدین،ج 2،ص483.

12.غیبة طوسی،ص176.

13.برترین های فرهنگ مهدویت در مطبوعات،ص84.

 

منبع : فرهنگ الفبای مهدویت،موعود نامه، مجتبی تونه ای


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : جمعه چهاردهم شهریور ۱۳۹۳
تلــنگــر

http://www.ashoora.ir/images/phocagallery/tarhhaye-mazhabi/mahdi/thumbs/phoca_thumb_l_emam-zaman%20(71).jpg

 
تلنگر
 

خواهران و برادران اولأ این را همه ما می دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده اند و همانطور معصوم و پاک هم از دنیا رفته اند و دارای صفاتی بودند که هرگز یک انسان عادی دارای آن شرایط نبوده است مانند امیر المؤمنین علی (ع) که در رحم با مادرش فاطمه بنت اسد (ع) صحبت می کرد و موقع ولادتش قران می خواند و هم چنین معجزات دیگر امامان و یا حضرت مهدی (ع) که هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شکر خدا نمودند. و در سن پنج سالگی به مقام امامت نائل آمدند و همه این نور های پاک بدون اینکه نزد استادی تحصیل کرده باشند دارای علم اولین و آخرین بودند و از گذشته و حال و آینده خبر می دادند.

پس در نتیجه این معصومین ، مانند من و شما برای امتحان به این دنیا نیامدند و آن ها بزرگترین لطف و نعمتی هستند که خداوند به بشــر عنایت کرده است به چند دلیل:

اولأ همه ما می دانیم که خداوند عادل است و در قرآن کریم می فرماید: «هر کس کوچکترین ذره ای بدی نماید جزای آن را خواهد دید و هرکس کوچکترین عمل نیکی انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت».

و حال که خداوند عادل است و بنده هم جایز خطا ، چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار کند بنابر این باید اکثر انسان ها را به آتش قهر خود بسوزاند و خالق یکتا در حدیث قدسی می فرماید: «من بندگانم را برای اینکه بسوزانم نیافریده ام و به هر نحوی که بتوانم سبب نجات آن ها را از عدل خود فراهم خواهم کرد».

و بقدری پروردگار ما رحیم است و کریم است و جواد، بهانه هایی برای نجات بشــر قرار داده ، مانند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادی دیگر، و بزرگترین لطفی که کرده ، فرستادن نمایندگانی در روی زمین مانند وجود مقدس خاتم الانبیا حضرت محمد (ص) و امامان معصوم (ع) بود که به این دنیا آمدند تا با زندگی کردن و راهنمایی بشــر هم درست زیستن را به ما بیاموزند و هم ما گناهکاران با واسطه قرار دادن این عزیزان الهی به حاجت ها و خواسته هایمان برسیم و هم با ابزار دوستی با عزیزانش بهانه ای برای بخشش و نجات از کیفر گناهان داشته باشیم.هم چنین این وجود های مقدس را چنان پر محبت و مهربان آفریده است که فردای قیامت با شفاعتشان سبب نجات عده ی زیادی از آتش جهنم خواهند شد.خدایا ما چگونه شکر تو را به خاطر نعمت ولایت به جا آوریم؟ به خداوندی خودت زبانمان قاصر است و همه ی این الطاف از کرم وجود بی حساب توست.ما بندگان افتخار می کنیم به داشتن چون تو خالقی ، خدایا در تمام عمر در مقابل هر نعمتت ،کفران نعمت کردیم نه قدر تو را شناختیم نه رسولت ونه حجت های پاکت را،در زمین تو زندگی کردیم روزی تو را خوردیم ، از همه نعمت هایت استفاده کردیم ، و به جای شکر وسپاس گزاری از تو اسیر نفس شیطان بودیم. یعنی اگر گفتی به دنبال انسانیت و کمالات باشید به دنبال خوی های حیوانی رفتیم.و اگر فرمودی به فکر ذخیره برای آخرت باشید ولی همه وجودمان دنیا بود و خواسته های نفسانی ؛ الهی ! چه بگویم از بی وفایمان ،خداوندا ! چگونه با این اعمالمان در دادگاه عدل تو بایستیم. بار پروردگارا ! دیدی بندگانت چگونه مزد زحمات رسولت را دادند. زمانی که پیامبر (ص) از دنیا رفت حدود هفت میلیون مسلمان داشت ولی همین بندگانت بعد از گذشت کمتر از سه ماه یک عده دنیا پرست جانی درب خانهی دخترش و جانشینش حضرت علی(ع) را به خاطر حب ریاست به آتش کشیدند، آن هم بعد از آن همه سفارشات پیامبر اکرم (ص) نسبت به عترتش. بار پروردگارا ! کجا بودند آن بندگان شکر گزارند که دفاع از ولی تو در زمین کنند و تو خالق یکتا چه صبری داری آن موفق که دیدی بر گردن ولیت یک عده شیطان انسان نما طناب انداخته و یا آن بانوی پاک و معصومی را که فرمانبروی از او را بر تمام جن و انس و حتی پیامبرانت و همه ی موجودات روی زمین واجب نمودی دیدی چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند ویا با دیگر ولیت امام حسن مجتبی (ع) ؛ جگرش را پاره پاره کردند وسر دیگر حجتت را بر نیزه نمودند و دیگری را سال های سال در گوشه ی زندان اسیر کردند و هرکدام را به زهری مسموم کردند . کجا بودند طرفداران این گوهر های پاک ؟ چگونه شکر نعمتت را به جا آوردند؟! ای تف بر تو و بی وفاییت دنیا !

خواهران و برادران عزیز! بیایید جزو آن گروه بی انصاف و بی مروت نباشیم قدری به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم.

سید بن طاووس (رحمة الله) می گوید :

شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان (ع) شدم. صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که می فرمود:

«پروردگارا ! شیعیان ما از ما هستند ، از زیادی گل ما خلق شده اند و به آب ولایت ما عجین گشته اند ، خدایا آن ها را بیامرز و گناهنشان را عفو فرما .                                                       پروردگارا ! آن ها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه مفرما چنان چه میزان گناهانشان بیشتر و صوابشان کم است از اعمال من بردار و به صواب آن ها بیفزای».

خواهر وبرادرم ! خیال می کنید در مقابل این همه دروغ ها ، غیبت ها، ربا خواری ها ، دنیا پرستی ها و بی حجابی ها و چون حیوانات به خاطر دنیا به جان هم افتادن ها و هم چنین بی حرمتی به کلام خداوند یعنی قرآن و بی اعتنا بودن به امام زمان (ع) عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل این اعمال ما باید از آسمان سنگ ببارد.

می دانید چه کسی جلوی این عذاب الهی را گرفته است؟ آری آن دعا های شبانه روزی امام زمان(عج) ماست. آخر چقدر بی انصافی و چه قدر بی معرفتی ! چرا ما به فکر آن حجت الهی نیستیم؟ تا کی در حضورش مرتکب عصیان می شویم به عنوان یک شیعه به جای این که زینت آقا امام زمان (ع) باشیم ، با اعمالمان دل پاک و مطهرش را به درد می آوریم؟

از آنجا که این آخرین حجت الهی چون آبا و اجدادش مهربان و رئوف و با گذشت است، به جای نفرین برما بازهم دعا می کند. شما را به خدا آیا دور از انصاف نیست که آن گوهر پاک ولایت صبح تا شب به فکر ما باشد ولی ما گنهکاران از یاد او غافل باشیم؟ در صورتی که می دانیم که هیچ عملی به درگاه پروردگار بدون نداشتن ولایت امام زمان (ع) مورد قبول خداوند نیست.

 

منبع:داروخانه معنوی-رضا جاهد

 


نویسنده : مهــــــدی
تاریخ : پنجشنبه دوازدهم تیر ۱۳۹۳