امروز هیچ کار خیری نکردم

 

در گذشته فردى زندگی می‎کرد که می‎خواست، موجود مبارکى باشد. البته فرد فقط از راه وحى و الهامات الهى می‎تواند خود را به این واقعیات تبدیل کند. صبح که از منزل بیرون مى‏آمد، مى‏گفت: همواره در گوشم این سخن پیامبر(صلی الله علیه و آله) طنین انداز است که:

«مَن أصبَحَ و لَم یَهتَمَّ بِاُمورِ المُسلِمینَ فَلَیسَ بِمُسلِمٍ»؛ از خانه که بیرون مى‏روى همت، اراده و نیت تو بر این باشد که هر مشکلى را مردم داشتند، با شوق و نشاط حل کنى، اگر نه از ما مسلمان‏ها نیستى.

شبى به منزل آمد، همسرش دید که خیلى ناراحت است. از او پرسید: حادثه‏اى رخ داده است؟ گفت: نه. پرسید: امروز کاسبى نکردى؟ خوب کاسبى کردم. پرسید: پس چرا گرفته‏اى؟ شام نمى‏خورى، نمى‏خوابى؟

گفت: از صبح امروز تا الان که وارد منزل شدم کار خیر انجام ندادم. بسیار روز بدى بود.

حال خود را با این فرد مقایسه کنیم که: بعضى‏ها روز بسیار گرم را روز بدى مى‏دانند. روزى را که پروردگار به خاطر زمین، نباتات و رسیدن میوه‏ها گرم مى‏کند، روز بدى مى‏دانند.

فردی دوستش را خواب دید، پرسید: چه خبر از برزخ؟ گفت: فعلاً اوّلین مسئله‏اى که براى من مطرح شده، این است که در تمام دوره عمرم، یک روز گفتم: عجب هواى گرمى. از من مى‏پرسند که کدام یک از سرما و گرماى ما، بى‏حکمت و بدون عدالت بود؟ ما که به حکمت کار مى‏کردیم، چرا گفتى که عجب هواى گرمى! البته این سختگیری برای کسانی است که درجات روحى بالایی دارند، چرا که در این صورت تکالیف فرق مى‏کند، به تناسب اوج‏گیرى انسان، توقعات وجود مقدّس پروردگار هم در مورد انسان اوج مى‏گیرد.

آیا ما نیز به این روایت رسول خدا( صلی الله علیه و آله) عمل می کنیم؟!

چقدر به اطرافیان و همشهریان و همنوعان خود توجه داریم؟

چقدر به فکر یتیمان شهرمان هستیم ؟

و هزاران چرای دیگر که اگر کمی فکر کنیم می بینیم که شاید خیلی از ما به این روایت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) توجه نمی کنیم!!

 برگرفته از کتاب نفس، حجة الاسلام حسین انصاریان.