منتظران ظهور

مهدویت

منتظران ظهور

مهدویت

مخالفان حضرت مهدی (عج)

کند و کاو درباره مخالفان، نشان مى دهد سواى مستکبران بیدادگر که در سر لوحه قهر سپاه مهدى قرار دارند، بیشترین کارشکنی ها، از جانب کسانى است که ادعاى موافقت با امام دارند و خود را از منتظران مهدى مى دانند.(1)در این بخش، به برخى از این گروه ها اشاره مى کنیم .

1- راحت طلبان :

راحت طلبى ریشه در خود پرستى دارد و خودخواهى، منشاء همه مفاسد است. لذت طلب، دین را به گونه اى توجیه مى کند که با رفاه او در تزاحم نباشد.

امام خمینى درباره اینان مى گوید: از صدر اسلام تاکنون، دو خط بوده است : یک خط اشخاص راحت طلب که تمام همّشان به این است که یک طعمه اى پیدا بکنند و بخورند و بخوابند و عبادت خدا را هم، آن هایى که مسلمان بودند مى کردند. اما مقدم بر هر چیزى در نظر آنان، راحت طلبى بود ... از اول نهضت اسلامى، ما شاهد اشخاصی که ... راحتی را بر هر چیزى مقدم مى داشتند ( بوده ایم ) تکلیف را در این مى دانستند که نمازى بخوانند و روزه اى بگیرند.(2)

این گروه در پاسخ دعوت امام به جهاد با مستکبران، آیات تقیه را مى خوانند.

امام صادق مى فرماید : فلسفه تشریع تقیه، حفظ خون هاست. اگر تقیه، به مرز خون رسد؛ جاى تقیه نیست. به خداى سوگند، اگر شما براى یارى ما دعوت شوید، خواهید گفت : ما در تقیه هستیم و نمى توانیم شما را یارى دهیم. همانا تقیه از پدران و مادران برایتان عزیرتر است. اگر قائم ما بپا خیزد، به یاوه گویی هاى شما گوش نخواهد داد و در حق بسیارى از شما مردم منافق، حدود خداوند را جارى خواهد ساخت.(3)

امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: آزردگی هایى که مهدى ما از سوى نادانان روزگار خود متحمل مى شود، بیش از زحماتى است که به پیامبر از جاهلان زمان خود وارد شده .گفتم : و چگونه؟ فرمود: پیامبر در زمانى برانگیخته شد که مردم سنگ و درخت و چوب مى پرستیدند. قائم، آن گاه که قیام کند، مردم علیه او قرآن را تاویل مى کنند. به خدا سوگند، همانند سرما و گرما عدالت وارد سراهاى آنان خواهد شد

2- جمود اندیشان :

از بامداد اسلام، ظاهر گرایان از مهم ترین موانع احیاى دین و تحولات اجتماعى بوده اند، محدود بودن درکشان نسبت به دین، موجب مى شود که در زمان هاى حساس، تکلیف را نشاسند و به رویارویى پیامبر و امامان کشانده شوند.

در جریان نزول آیه روزه و نماز مسافر، پیامبر در سفر، دستور افطار دادند و خود روزه گشودند، ولى گروهى که به خیال مقدس مآبانه خود، هر سختى ثواب دارد، به روزه ادامه دادند. پیامبر با آنان برخورد کرد و بدیشان لقب گناهکار داد.(4)

امام، احیاگر دین است و در همه مسائل فکرى و کاربردى اسلام، به دگرگونی هاى وسیعى دست مى زند. (5)

حضرت، براى ایجاد عدالت عمومى، اموال نامشروع را مصادره مى کند، قطایع و زمین هایى که حکومت ها به ناروا به افراد واگذار کرده اند، به بیت المال بر مى گرداند.(6) دست حرامخواران را از اموال عمومى کوتاه مى کند و نقب هاى نامریى به بیت المال را مسدود مى کند.(7)در اجراى عدالت، تا آن جا پیش مى رود که راه را بر افرادى که به زیارت مستحبى خانه خدا مى روند بسته و حج واجب را در اولویت قرار مى دهد.(8) شیوه حرمسازى و مسجد نمایى را نمى پسندد و مساجد را از تزئینات غیر ضرورى پاک مى سازد.(9) در حرم پیامبر و مسجد الحرام تغییرات مهمى را به اجراء مى گذارد. در قضاوت، شیوه داودى را پیش مى گیرد و با معیارها و موازین نوینى که در اختیار دارد، کشف حقیقت مى کند و تنها به شیوه قضایى گذشته، یعنى بینه و سوگند اکتفا نمى کند.(10) در تفسیر قرآن، اسرار پنهانى و رموزى که بر مردم پنهان مانده را آشکار ساخته و درهاى حکمت و معرفت را بر مردم مى گشاید. تأویل قرآن و مصادیق بارز و پنهان آیات آن را بر مردم آشکار مى سازد.(11)

اذا قام القائم استانف دعاء جدیدا کما دعاء رسول الله(12) امام دین ساز نیست؛ بلکه جدید بودن روش حضرت، در ارتباط با شناخت واژگونه مردم آن دوره از دین است، که کارهاى امام را جدید جلوه مى دهد، گویى دین جدید آورده است. گروهى که از فهم بطون و معانى بلند قرآن عاجزند، به ظواهر قرآن، علیه امام استشهاد مى کنند و عده اى با استدلال به سیره اى از پیامبر که در خیال دارند، به تحولات اجتماعى و اقتصادى امام انتقاد مى کنند.امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: آزردگی هایى که مهدى ما از سوى نادانان روزگار خود متحمل مى شود، بیش از زحماتى است که به پیامبر از جاهلان زمان خود وارد شده .گفتم : و چگونه؟ فرمود: پیامبر در زمانى برانگیخته شد که مردم سنگ و درخت و چوب مى پرستیدند. قائم، آن گاه که قیام کند، مردم علیه او قرآن را تاویل مى کنند. به خدا سوگند، همانند سرما و گرما عدالت وارد سراهاى آنان خواهد شد. (13)

امام صادق (علیه السلام) مى فرماید : در وقت ظهور قائم ما، برایتان سخنانى گوید که تاب شنیدن آن را ندارید. علیه او در رمیله شورش خواهید کرد. او، با شما جنگیده و شما را نابود خواهد کرد.(14)

خطاب امام به شیعیان نشانگر آن است که این گروه از مخالفان امام، از شیعیان هستند و همگى، به دست امام از میان مى روند.

3- کافران و منافقان

منافقان، گاه تردستانه، تا سطح تصاحب مقامات عالى حکومت امام پیش مى روند، ولى ذکاوت و قدرت امام جایى براى دست اندازى منافقان باقى نمى گذارد و شدیدا پاکسازى مى شوند.(15) دو چهره هایی که آینده خود را در خطر مى بینند، با پخش شایعه و همکارى با گروه هاى معارض، دشمنى خود را آشکار مى کنند. در مناطق مرزى، با دشمنان خارجى هم دست مى شوند و در مرکز خلافت، کوفه، آشکارا با امام مى جنگند. حضرت، پس از درهم شکستن مقاومت مخالفان، پیروزمندانه وارد کوفه مى شود و منافقان را در ردیف سایر فرقه هاى منحرف نافرمان، از میان بر مى دارد. (16)

کفار نیز، که ادعاى سرکردگى مردم جهان را داشته، براى جلوگیرى از مسلمان شدن مستضعفان و حاکمیت محرومان، نیرو تهیه کرده و با سپاهیان امام درگیر مى شوند. مشرکان و کفار از قیام مهدى ناخشنودند.

دنیاى کفر، با دستاویز قرار دادن کیش نصرانیت، با امام درگیر مى شوند و به دشمنان امام کمک مى رسانند و به هنگام شکست، بدیشان پناه مى دهند.(17) از برخى از روایات استفاده مى شود، سفیانى، مهم ترین مخالف امام نیز، صلیب در گردن دارد.(18)

امام طى گفت و گوهاى اعتقادى و سیاسى، معارضان غیر مسلمان را همراه خود مى کند و مشرکان کینه ورز جنگ افروز را، شکست مى دهد.

وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود
شیطان دوباره دست به نیرنگ می شود
نقشه کشیده است، مرا دشمنت کند
با لشگر گناه هماهنگ می شود
دارد حنای توبه و شرمی که داشتم
پیشت عزیز فاطمه بی رنگ می شود... (19)

بار الها به آبروی یوسف زهرا، بر بصیرت و عمل ما بیفزا تا در زمره مخالفان ایشان قرار مگیریم.

آمین یا رب العالمین

پی نوشت ها:

1- میزان الحکمه، رى شهرى، ج 1، ص 292.

2- صحیفه نور، ج15، ص 45.

3- وسائل الشیعه، شیخ حر عاملى، ج 11، ص 483.

4- تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 165.

5- مجموعه آثار شهید صدر، مقاله همراه با تحول اجتهاد، ص 8.

6- منتخب الاثر، ص 305.

7- بحارالانوار، ج 52، ص 338.

8- فروع کافى، ج 4، ص 427.

9- الغیبه، شیخ طوسى، ص 473 – 475.